بر اساس آیات شریفه ای از قرآن کریم، ازجمله آیه 21 سوره مبارکه روم، خانواده  نخستین کانون رشد و آرامش بشری است . (و مِن آیاتِه اَن خَلَق لکم مِن انفسِکم ازواجا لِتَسکُنوا الیها ...) و مراقبت از خانواده، مسولیتی سنگین به شمار آمده و موجب نجات از رنج و عذاب دنیوی و اخروی، خواهد گردید از آنجایی که در آیه 6 سوره مبارکه تحریم، میفرماید: (یا ایها الذین آمنو قوا انفسکم و اهلیکم نارا ...) قرآن و روایات برای خانواده اهمیت ویژه ای قائل شده و احکام و آداب فراوانی برای رشد و بالندگی آن مقرر کردهاند که افزون بر رعایت آنها، برای رفاه و آسایش و رشد و تعالی خانواده، باید از خدای سبحان نیز نجات و آسایش خانواده را خواست. برای نمونه، در آیه شریفه 37 سوره مبارکه ابراهیم چنین فرموده، وقتی حضرت ابراهیم سلام الله علیه به فرمان خدا، همسر و فرزند خود را به مکه آورد، دست به دعا برداشت و عرض کرد: پروردگارا، من برخی از فرزندانم (اسماعیل و نسل او) را در سرزمین بی کشت و زرع، در کنار خانه محترم تو سکونت دادم، پروردگارا، تا نماز را بر پا دارند، پس دلهای گروهی از مردم را به آنان گرایش ده و آنان را از میوه ها و محصولات روزی عطا کن باشد که سپاسگزاری کنند . رسول اکرم صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند: بهترین شما کسانی هستند که برای خانواده خود بهترین باشند و من برای خانواده خودم بهترین شما هستم و نیز فرمودند: کسی که به بازار رود و تحفه ای بخرد و آن را برای خانواده خویش ببرد مانند کسی است که صدقه ای را به سوی نیازمندان میبرد . احسان و نیکی به خانواده باید متناسب با توانایی فرد باشد، از این رو امام رضا علیه السلام فرمود: صاحب نعمت باید برای خانواده خود گشایشی فراهم کند.